-
1 benebeln
benébeln sw.V. hb tr.V. размътвам, замайвам, замъглявам (глава); umg der Wein hat ihn benebelt виното му замая главата.* * *tr замъглявам, помрачавам; замайвам.
См. также в других словарях:
benebeln — be|ne|beln 〈V. tr.; hat〉 jmdn. benebeln jmdn. verwirren, jmds. Urteils , Aufnahmefähigkeit trüben ● der Weinbrand hatte ihn, hatte ihm die Sinne benebelt; benebelt sein beschwipst sein, einen Rausch haben * * * be|ne|beln <sw. V.; hat: a) (von … Universal-Lexikon
Boden — 1. Der Boden ist nass, eh der Blinde verstopft das Fass. 2. Der Boden trägt gut, wenn der Herr selber das Beste thut. Dän.: Den jord bliver frugtbar hvor huusbonden selv viiser hvad der skal giøres. (Prov. dan., 327.) 3. Die auf einem Boden in… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon